Recht op gelijke beloning

Het is wettelijke verplicht om werknemers met gelijkwaardig werk ook een gelijkwaardig salaris aan te bieden. Wat betreft de arbeidsvoorwaarden mag er geen onderscheid worden gemaakt tussen bijvoorbeeld mannen en vrouwen of fulltime en parttime medewerkers. Er mogen verschillen zitten in salarissen van werknemers met een gelijkwaardige functie, maar het salaris moet op dezelfde maatstaven zijn vastgesteld. Het is logisch dat een collega met meer ervaring en dienstjaren een hoger salaris ontvangt, maar het is niet toegestaan dat een man in dezelfde functie meer verdient dan een vrouw omdat hij toevallig een man is. Dit is vastgelegd in de Wet gelijke behandeling. Uiteraard hoeft het niet dat alle medewerkers op een afdeling exact hetzelfde verdienen, maar collega’s die hetzelfde werk verrichten, en die dezelfde ervaring en vaardigheden hebben, zouden in principe wel in dezelfde salarisschaal moeten zitten.

Wet gelijke behandeling

De werkgever moet het salaris van de medewerkers op een inzichtelijke manier bepalen. Bij verschillen in het loon, moet duidelijk blijken waar dit door veroorzaakt is. Per functie moet de werkgever een functiewaarderingssysteem opzetten. Onder dit systeem kunnen de functies binnen het bedrijf gehangen worden. De verplichting om werknemers gelijk te behandelen geldt voor alle onderdelen van het loon. Dit houdt in dat er ook geen verschillen mogen zitten in de secundaire arbeidsvoorwaarden.

Soorten beloningsverschillen

In de wet wordt er een onderscheid gemaakt tussen gecorrigeerde en ongecorrigeerde verschillen in beloning. Ongecorrigeerde verschillen zijn verschillen die te verklaren zijn met bepaalde gerechtvaardige redenen. Hierbij kunt u denken aan verschillen in functiekenmerken of verschil in de kwaliteiten van werknemers. Een oudere werknemer met veel ervaring of iemand met een betere opleiding mogen meer verdienen. Gecorrigeerde beloningsverschillen zijn verschillen zonder een logische verklaring die mogelijk zijn veroorzaakt door discriminatie tussen bijvoorbeeld mannen en vrouwen.

Hetzelfde werk en toch minder salaris

Onderling zullen er altijd verschillen blijven in de hoogte van het salaris. Dit is ook toegestaan en ook niet te voorkomen. Het komt vaak voor dat een nieuwe collega is aangenomen voor een salaris die gemiddeld hoger ligt dan de rest van de collega´s met een vergelijkbare functie. Dit komt tot stand door de onderhandelingen tussen de werknemer en de werkgever. Dit is niet gelijk in strijd met de Wet gelijke behandeling, maar het verschil mag niet groter zijn dan strikt noodzakelijk. Iemand met een vergelijkbare functie moet wel in dezelfde salarisschaal terecht komen.

Inschaling

Een lagere schaal is te verklaren door een gebrek aan ervaring. Bij het geven van een hogere schaal moet daar wel een goede verklaring voor te geven zijn. De werkgever moet aantonen dat verschillen niet veroorzaakt zijn door bijvoorbeeld discriminatie op basis van een handicap, ras of geslacht.

Verschil tussen fulltimers en parttimers

Het is niet toegestaan om parttimers anders te behandelen dan de fulltimers. De rechten van de fulltimer moeten ook gelden voor de parttimer. Eventueel zou dit moeten gelden naar rato. De fulltimer mag niet naar rato recht hebben op meer vakantiedagen. Indien een fulltimer recht heeft op 28 vakantiedagen, dan heeft de parttimer die 50 procent werkt recht op 14 vakantiedagen. Hetzelfde geldt voor pensioenopbouw, indien de regeling openstaat voor fulltimers, moet deze ook open staan voor parttimers.