Hoe werkt een flitsfaillissement

Bij een flitsfaillissement kan een bedrijf dat failliet gaat een snelle doorstart maken. Bij een flitsfaillissement is er vaak een stille curator aangesteld door de rechter. Dit is om te voorkomen dat er paniek uitbreekt waardoor klanten en leveranciers massaal weglopen. Een flitsfaillissement kan nog steeds wel zeer nadelige gevolgen hebben voor werknemers en leveranciers. De Nederlandse politiek en de vakbonden zijn ook bang dat de constructie wordt gebruikt om op een goedkope manier van dure werknemers af te komen, zoals bijvoorbeeld gebeurde bij het postorderbedrijf Neckermann Er is veel te doen over de zogeheten flitsfaillissementen. Een normaal faillissement begint ermee dat de eigenaren van een bedrijf of de schuldeisers van dat bedrijf dat aanvragen bij de rechtbank. De rechter bekijkt vervolgens of een bedrijf echt niet meer levensvatbaar is en spreekt al dan niet het faillissement uit. De rechtbank stelt een curator aan wanneer het faillissement wordt uitgesproken. Deze handelt de lopende zaken af en probeert nog zoveel mogelijk geld voor de schuldeisers terug te halen. Dat kan bijvoorbeeld door de inboedel te verkopen of door geleverde goederen terug te zenden. De schuldeisers krijgen alleen (een deel van) hun geld terug wanneer dat mogelijk is, anders kunnen ze naar hun geld fluiten. Bij een faillissement kan de curator het personeel direct op straat zetten. In dat geval hebben ze recht op een ww-uitkering, maar ontvangen bijvoorbeeld geen ontslagvergoeding. De curator kan eventueel ook besluiten het personeel in dienst te houden wanneer dat beter is voor het bedrijf in kwestie.

Verschillen

Het verschil met een flitsfaillissement is dat een bedrijf vrijwel direct een doorstart maakt. Vaak wordt er door de rechtbank in stilte een curator aangesteld die onderzoekt of het mogelijk is om een doorstart te maken, al dan niet in afgeslankte vorm. Het voordeel van een stille curator is dat er niet meteen paniek optreedt. Wanneer een faillissement wordt uitgesproken ontstaat er vaak veel paniek bij leveranciers en klanten die bang zijn dat zij hun geld of goederen niet krijgen. Zij stoppen dus spontaan met leveren en kopen, waardoor de problemen bij het bedrijf in kwestie alleen maar groter worden. Ook is de reputatieschade bij een flitsfaillissement vaak ontzettend groot door negatieve berichten in de media. Een stille curator kan in alle rust onderhandelen en zoeken naar de beste oplossing. Daarom wordt er steeds vaker gekozen voor deze constructie. Wanneer de stille curator uiteindelijk bekend maakt dat een bedrijf failliet is kan hij ook meteen de plannen voor de doorstart aankondigen. Dit staat ook bekend als het flitsfaillissement.

Kritiek op het flitsfaillissement.

Er is steeds meer kritiek op het faillissement omdat het ook lijkt dat er misbruik van wordt gemaakt. Zo ging in juni 2014 het bedrijf Neckermann failliet, maar maakte vrijwel direct daarna weer een doorstart. Het ging nu in afgeslankte vorm verder. Het gevolg was wel dat veel personeel hun baan verloor. Mensen die al tientallen jaren voor Neckermann werkten kwamen van de een op de andere dag in de ww terecht en hadden geen recht op een ontslagvergoeding. Daarmee kwam Neckermann op een makkelijke manier van haar dure, oude personeel af. Ook veel leveranciers verloren veel geld, doordat voor geleverde goederen intussen niet meer betaald hoefde te worden. Veel leveranciers durfden niet te protesteren, omdat zij ook voor de toekomst afhankelijk zijn van Neckermann. Ook de OR en de vakbonden worden bij een flitsfaillissement buitenspel gezet.

Regelgeving rondom het flitsfaillissement.

In Nederland is er nog geen regelgeving rondom het zogeheten flitsfaillissement. Daar wordt vanuit de politiek wel op aangedrongen om juist het misbruik tegen te gaan. Het fenomeen is vanuit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië overgewaaid.