Tin: kopen en verkopen van tin

Tin is een grondstof die al lange tijd wordt gebruikt. Tegenwoordig is er een grote vraag naar tin. Als gevolg daarvan is de prijs van tin fors gestegen. Wie tin over heeft kan dit verkopen bij de metaalhandel. Van tin worden onder andere bekertjes, soldaatjes en blikjes gemaakt. Veel tin werd voorheen gewonnen in Engeland en tegenwoordig vooral in Zuidoost-Azië. Tin is een grondstof waar veel vraag naar is. Het is een van de vroegste metalen die door de mensheid wordt gebruikt om producten van te maken. Het werd waarschijnlijk voor de eerste keer rond 3500 voor Christus gebruikt om brons te vervaardigen. Dit komt omdat tin een verhardend heeft op koper. Het werd daarom ook gebruikt in wapens en gereedschap. Door het gebruik van tin werd een speerpunt bijvoorbeeld harder waardoor het makkelijker was om een tegenstander (dodelijk) te verwonden. Ook werd het bijvoorbeeld in hamers gebruikt. Veel van de tin die in de oudheid werd gebruikt was afkomstig uit de tinmijnen in Cornwall in Engeland. Daarvandaan werd het overzee vervoerd naar het Middelandse Zeegebied. Zo liet in Egypte bijvoorbeeld de farao Pepi rond 2300 voor Christus een standbeeld maken. Daarin zat ook tin verwerkt die afkomstig was uit de mijnen van Cornwall.

Gebruik van tin

Tin werd vanaf het jaar 600 ook de zuivere vorm gebruikt. Vanaf dat moment was dat mogelijk. Het woord tin is afkomstig van het Germaanse woord tina. Dat woord betekent in het Duits metalen staal. Het symbool voor tin in Sn. Dat is afkomstig van het neolatijnse stannum. Dit betekent in het Latijns 'legering van zilver en lood'. Een belangrijke eigenschap van tin is dat het zich makkelijk aan ijzer hecht. Het wordt daarom ook vaak gebruikt als roestwerende laag. Veel blikjes bevatten tin om te voorkomen dat het snel gaat roesten. Tin wordt ook gebruikt voor bijvoorbeeld orgelpijpen, kerkklokken, en bij de productie van elektronische schakelingen en loodgieterswerk. In de zeventiende en achttiende werd veel eetvoorwerpen ook gemaakt van tin. Dan ging het bijvoorbeeld om bestek, kannen, bekers en borden. Dit kwam omdat het tin makkelijk in de juiste vorm kon worden gegoten. Vanaf de achttiende eeuw kwam dit steeds minder vaak voor, omdat aardewerk en glas makkelijker en in een grotere oplage te maken was. Later warden nog wel sierbekers en bijvoorbeeld speelgoedsoldaatjes van tin gemaakt.

De semantiek van het woord tin

Het woord tin komt van het Germaans *tina- en staat ablautend naast teen dat 'twijg' en in het Duits (Zain) ook 'metalen staaf' betekent. Het symbool Sn komt van het neolatijn stannum dat van het postklassieke Latijn stagnum 'legering van zilver en lood' komt. Het woord tin verwijst in het Engels naar het element tin, maar ook naar dunbladig metal. Dit komt omdat daar wel tin in is verwerkt, bijvoorbeeld om roestvorming te voorkomen, maar vaak zijn deze voorwerpen maar ten dele van tin gemaakt.

Kopen en verkopen van tin

Tin komt op alle continenten voor. Het wordt met name gewonnen in mijnen in Zuidoost-Azië. Dit komt omdat het daar tegen lage kosten uit de grond kan worden gehaald. De prijs van tin is de afgelopen jaren behoorlijk gestegen. Dat komt omdat men zich steeds meer bewust is geworden van de schaarste van grondstoffen. Deze kunnen namelijk opraken. Daarbij komt dat er sprake is van een toegenomen vraag, onder andere vanuit China en India. Dat komt omdat daar de welvaart toeneemt en de bevolking meer gaat consumeren. Door de toegenomen vraag en het relatief beperkte aanbod is de prijs van tin in tien jaar tijd verviervoudigd. Daarbij komt dat speculanten de grondstoffenmarkt hebben ontdekt om makkelijk geld te verdienen. Door grote partijen tin op te kopen en vast te houden wordt de prijs verder opgedreven. Mensen die een partij tin hebben kunnen dit meestal verkopen bij metaalhandelaren. Zij moeten daar op vertoon wel hun paspoort kunnen laten zien.