Het verdienmodel van Ryanair

Ryanair is een Ierse luchtvaartmaatschappij die is uitgegroeid tot de grootste low-fare luchtmaatschappij voor continentale vluchten in Europa. Het is één van de weinige prijsvechters die winstgevend is, waardoor het interessant is om het verdienmodel (business model) van Ryanair te bekijken. Hoe komt het dat het zo goedkoop is om met Ryanair te vliegen, terwijl ze toch winst maken?

Het succes van Ryanair

De Ierse luchtvaartmaatschappij Ryanair werd in 1985 opgericht door Tony Ryan, een Ierse zakenman die een paar jaar later de leiding overliet aan Michael O’Leary. De huidige CEO van Ryanair heeft de Ierse prijsvechter gevormd tot de succesvolle luchtvaartmaatschappij die het nu is. Razendsnel groeien en een legendarisch lage kostenstructuur. Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat een prijsvechter als Ryanair nog winst kan maken, gezien de absurd lage vliegprijzen die klanten in sommige gevallen hoeven te betalen. In het antwoord zit een uniek verdienmodel verscholen, die bestaat uit een geweldige kostenstructuur, veel aanvullende inkomsten waar vaak niet aan wordt gedacht, en wat andere slimmigheidjes van O’Leary.

De kostenstructuur van Ryanair

Als prijsvechter in de luchtvaartmaatschappij biedt Ryanair vliegtickets aan voor een veel lagere prijs dan gerenommeerde luchtvaartmaatschappijen als KLM, British Airways en Iberia. Om goedkope vliegtickets aan te kunnen bieden moeten ze er echter wel voor zorgen dat ze hun kosten zo laag mogelijk houden. Enkele opvallende zaken in hun kostenstructuur zijn:

• De vloot van Ryanair bestaat uit meer dan 250 identieke vliegtuigen, wat het onderhoud eenvoudiger en goedkoper maakt.
• Bij de nieuwste modellen ontbreken verstelbare rugleuningen, raamschermen en bergvakken in de achterkant van de stoelen. Allemaal om defecten te voorkomen en, kostbare tijd tijdens het schoonmaken te besparen en het maakt de vliegtuigen natuurlijk goedkoper.
• Ryanair vliegt op kleinere, regionale vliegvelden die goedkoper zijn dan de grootste en bekendste vliegvelden.
• De tussenstops van Ryanair duren in de meeste gevallen maximaal een half uur, waardoor een vliegtuig tijdwinst boekt en meer vluchten op een dag kan maken vergeleken met concurrenten.
• Ze maken geen gebruik van ‘rampways’ op het vliegveld, maar laten passagies in-en uitstappen via trappen, die goedkoper zijn en sneller werken.

Er zijn ongetwijfeld nog meer manieren waarop Ryanair kosten weet te besparen, omdat dit onderdeel van hun business model is. Het is hun strategie om kosten te besparen, om op die manier vliegtickets aan te kunnen bieden voor veel lagere prijzen dan de concurrentie.

De aanvullende inkomsten van Ryanair

De aanvullende inkomsten van Ryanair zijn alle inkomsten die niet worden gegenereerd door de vliegtuigstoelen. Voorbeelden hiervan zijn:

• Passagiers mogen bij Ryanair alleen handbagage meenemen. Voor het inchecken van bagage moet de passagier bijbetalen.
• Het inchecken voor de vlucht gebeurt bij Ryanair voor 99% via internet. Het inchecken op de luchthaven kost een paar euro extra.
• Priority boarding, het eerder mogen instappen dan de andere passagiers, kost een paar euro per vlucht.
• De verkoop van eten en drinken in het vliegtuig behoren ook tot de aanvullende inkomsten.4
• Reclame op de buitenkant van de vliegtuigen zorgt ook voor aanvullende inkomsten, net zoals reclame op de hoofdsteunen van de stoelen.

Verder maakt O’Leary gebruik van het imposante netwerk dat hij met Ryanair heeft opgebouwd. Omdat Ryanair voornamelijk vliegt op kleinere, regionale vliegvelden bedacht O’Leary dat het slim zou zijn om contracten af te sluiten met aanbieders van autoverhuur. Percentages op de autoverhuur van Hertz levert Ryanair jaarlijks miljoenen op. Daarnaast heeft de Ierse luchtvaartmaatschappij contracten afgesloten met Expedia, een aanbieder van hotelreserveringen, Axa, een aanbieder van reisverzekeringen, en Costa, een aanbieder van cruises. De inkomsten die Ryanair via deze diensten genereert zijn bijna pure winst voor het bedrijf.

Het verdienmodel van Ryanair

Als aanbieder van vluchten genereert Ryanair in de eerste plaats natuurlijk inkomsten uit de vliegtickets. Vergeleken met andere luchtvaartmaatschappijen is het percentage van de omzet dat uit deze dienst komt is dit percentage bij Ryanair bijzonder klein. De aanvallende inkomsten zijn vrijwel pure winst, en zijn goed voor meer dan 20% van de omzet.

Ongeveer net zo’n groot deel van de omzet komt verrassend genoeg voort uit subsidies. Ongeveer 20% van de omzet van Ryanair bestaat uit subsidies van vooral regionale overheden. Het idee erachter is uniek voor een luchtvaartmaatschappij. Één van de redenen dat Ryanair op kleine, regionale vliegvelden vliegt is zoals eerder gezegd het feit dat het vaak goedkoper is dan de grootste vliegvelden. Dat is echter niet de enige reden. Veel lokale overheden en vliegvelden betalen Ryanair om op hun vliegvelden te vliegen. Dat doen ze omdat de kleinere, lokale vliegvelden vaak in de problemen raken omdat de grootste vliegmaatschappijen ervoor kiezen om via de grootste vliegvelden te vliegen. De kleinere vliegvelden hebben het daardoor vaak moeilijk, en het toerisme in sommige regio’s had het zwaar te verduren. Lokale overheden en vliegvelden betalen Ryanair nu om een minimaal aantal passagiers per maand of per jaar naar lokale vliegvelden te vliegen. Ryanair krijgt betaald per passagies die ze laten landen op het vliegveld, of zoals gezegd voor een minimum aantal passagiers.

Dit maakt in één klap duidelijk waarom Ryanair zo’n lage prijzen kan vragen voor hun vliegtickets. Het maakt voor Ryanair niet zo bijzonder veel uit hoeveel ze vragen voor hun vliegtickets, ze kunnen het zich zelfs permitteren om verlies te maken op de verkoop van tickets. Het gaat er om dat ze hun vliegtuigen vol krijgen, zodat ze geld krijgen van de lokale overheden en kleinere vliegvelden om passagiers daar naar te vervoeren. De overheden en vliegvelden zien het betalen van Ryanair als een middel om het toerisme in hun regio te stimuleren. Een uniek verdienmodel binnen de luchtvaart.

Deze “aanvullende inkomsten” zijn vrijwel pure winst, en zijn goed voor meer dan 20% van de omzet van Ryanair. Concreet: van de 2.4 miljard Euro omzet, komt 500 miljoen Euro uit ‘aanvullende inkomsten’. De winstmarge op deze aanvullende inkomsten bepaalt voor 100% het bedrijfsresultaat. Ryanair bewijst dus dagelijks dat er geen geld te verdienen is met klanten vervoeren. Hun vervoer op zich is verliesgevend. Maar Ryanair bewijst ook dagelijks dat er met luchtvaart wel degelijk geld te verdienen is. Als je het creatief aanpakt. Met een duidelijk en simpel business model.